متن کتاب اقدس، بخش چهارم

ص ١٣٦

      قبل بما ينطق به هذا الذّکر الحکيم *

      قال و قوله الحقّ انّه ينطق فی کلّ

      شأن انّه لا اله الّا انا الفرد الواحد

      العليم الخبير * هذا مقام خصّه اللّه

      لهذا الظّهور الممتنع البديع * هذا

      من فضل اللّه ان انتم من العارفين  *

      هذا من امره المبرم و اسمه الاعظم

      و کلمته العليا و مطلع اسمآئه الحسنی

      لو انتم من العالمين * بل به تظهر

 
ص ١٣٧

      المطالع و المشارق تفکّروا يا قوم فيما

      نزّل بالحقّ و تدبّروا فيه و لا تکوننّ

      من المعتدين * (١٤٤) عاشروا مع الاديان

      بالرّوح و الرّيحان ليجدوا منکم عرف

      الرّحمن ايّاکم ان تأخذکم حميّة

      الجاهليّة بين البريّة کلّ بدء من اللّه

      و يعود اليه انّه لمبدء الخلق و مرجع

      العالمين * ( ١٤٥) ايّاکم ان تدخلوا بيتاً

      عند فقدان صاحبه الّا بعد اذنه

 
ص ١٣٨

      تمسّکوا بالمعروف فی کلّ الاحوال و لا

      تکوننّ من الغافلين * (١٤٦) قد کتب

      عليکم تزکية الاقوات و ما دونها

      بالزّکوة هذا ما حکم به منزل الايات

      فی هذا الرّقّ المنيع * سوف نفصّل

      لکم نصابها اذا شآء اللّه و اراد انّه

      يفصّل ما يشآء بعلم من عنده انّه

      لهو العلّام الحکيم * (١٤٧) لا يحلّ السّؤال

      و من سئل حرّم عليه العطآء قد

 
ص ١٣٩

      کتب علی الکلّ ان يکسب و الّذی

      عجز فللوکلآء و الاغنيآء ان يعيّنوا له ما

      يکفيه اعملوا حدود اللّه و سننه ثمّ

      احفظوها کما تحفظون اعينکم و لا

      تکوننّ من الخاسرين * (١٤٨) قد منعتم

      فی الکتاب عن الجدال و النّزاع

      و الضّرب و امثالها عمّا تحزن به الافئدة

      و القلوب * من يحزن احداً فله ان

      ينفق تسعة عشر مثقالاً من الذّهب

 
ص ١٤٠

      هذا ما حکم به مولی العالمين *

      انّه قد عفا ذلک عنکم فی هذا

      الظّهور و يوصيکم بالبرّ و التّقوی امراً

      من عنده فی هذا اللّوح المنير * لا

      ترضوا لاحد ما لا ترضونه لانفسکم

      اتّقوا اللّه و لا تکوننّ من المتکبّرين *

      کلّکم خلقتم من المآء و ترجعون الی

      التّراب تفکّروا فی عواقبکم و لا

      تکوننّ من الظّالمين * اسمعوا ما

 
ص ١٤١

       تتلو السّدرة عليکم من ايات اللّه

      انّها لقسطاس الهدی من اللّه ربّ

      الاخرة و الاولی و بها تطير النّفوس

      الی مطلع الوحی و تستضیء افئدة

      المقبلين *  تلک حدود اللّه الّتی قد

      فرضت عليکم و تلک اوامر اللّه قد

      امرتم بها فی اللّوح اعملوا بالرّوح

      و الرّيحان هذا خير لکم ان انتم

      من العارفين * (١٤٩) اتلوا ايات اللّه فی

 
ص ١٤٢

      کلّ صباح و مسآء انّ الّذی لم يتل

     لم يوف بعهد اللّه و ميثاقه و الّذی

     اعرض عنها اليوم انّه ممّن اعرض

     عن اللّه فی ازل الازال اتّقنّ اللّه

     يا عبادی کلّکم اجمعون * لا

     تغرّنّکم کثرة القرآئة و الاعمال فی

     اللّيل و النّهار لو يقرء احد اية من

     الايات بالرّوح و الرّيحان خير له

     من ان يتلو بالکسالة صحف اللّه

 
ص ١٤٣

      المهيمن القيّوم * اتلوا ايات اللّه

      علی قدر لا تأخذکم الکسالة

      و الاحزان لا تحملوا علی الارواح ما

      يکسلها و يثقلها بل يخفّها لتطير

      باجنحة الايات الی مطلع البيّنات

      هذا اقرب الی اللّه لو انتم تعقلون * (١٥٠)

      علّموا ذرّيّاتکم ما نزّل من سمآء

      العظمة و الاقتدار ليقرئوا الواح

      الرّحمن باحسن الالحان فی الغرف

 
ص ١٤٤

      المبنيّة فی مشارق الاذکار * انّ الّذی

      اخذه جذب محبّة اسمی الرّحمن انّه

      يقرء ايات اللّه علی شأن تنجذب به

      افئدة الرّاقدين * هنيئاً لمن شرب

      رحيق الحيوان من بيان ربّه الرّحمن

      بهذا الاسم الّذی به نسف کلّ

      جبل باذخ رفيع * (١٥١) کتب عليکم

      تجديد اسباب البيت بعد انقضآء

      تسع عشرة سنة کذلک قضی الامر

 
ص ١٤٥

      من لدن عليم خبير * انّه اراد

      تلطيفکم و ما عندکم اتّقوا اللّه و لا

      تکوننّ من الغافلين * و الّذی لم

      يستطع عفا اللّه عنه انّه لهو الغفور

      الکريم * (١٥٢) اغسلوا ارجلکم کلّ يوم

      فی الصّيف و فی الشّتآء کلّ ثلثة

      ايّام مرّة واحدة (١٥٣) و من اغتاظ عليکم

      قابلوه بالرّفق و الّذی زجرکم لا

      تزجروه دعوه بنفسه و توکّلوا علی اللّه

 
ص ١٤٦

      المنتقم العادل القدير * (١٥٤) قد منعتم عن

      الارتقآء الی المنابر من اراد ان يتلو

      عليکم ايات ربّه فليقعد علی الکرسيّ

      الموضوع علی السّرير و يذکر اللّه ربّه

      و ربّ العالمين * قد احبّ اللّه

      جلوسکم علی السّرر و الکراسيّ لعزّ

      ما عندکم من حبّ اللّه و مطلع امره

      المشرق المنير * (١٥٥) حرّم عليکم الميسر

      و الافيون اجتنبوا يا معشر الخلق

 
ص ١٤٧

      و لا تکوننّ من المتجاوزين * ايّاکم

      ان تستعملوا ما تکسل به هياکلکم

      و يضرّ ابدانکم انّا ما اردنا لکم الّا

      ما ينفعکم يشهد بذلک کلّ الاشيآء

      لو انتم تسمعون * ( ١٥٦) اذا دعيتم الی

      الولآئم و العزآئم اجيبوا بالفرح

      و الانبساط و الّذی وفی بالوعد انّه

      امن من الوعيد * هذا يوم فيه

      فصّل کلّ امر حکيم * (١٥٧) قد ظهر

 
ص ١٤٨

      سرّ التّنکيس لرمز الرّئيس طوبی

      لمن ايّده اللّه علی الاقرار بالسّتّة

      الّتی ارتفعت بهذه الالف القآئمة الا

      انّه من المخلصين * کم من ناسک

      اعرض و کم من تارک اقبل و قال

      لک الحمد يا مقصود العالمين * انّ

      الامر بيد اللّه يعطی من يشآء ما يشآء

      و يمنع عمّن يشآء ما اراد يعلم

      خافية القلوب و ما يتحرّک به اعين

 
ص ١٤٩

      اللّامزين * کم من غافل اقبل

      بالخلوص اقعدناه علی سرير القبول

      و کم من عاقل رجعناه الی النّار

      عدلاً من عندنا انّا کنّا حاکمين *

      انّه لمظهر يفعل اللّه ما يشآء و المستقرّ

      علی عرش يحکم ما يريد * (١٥٨) طوبی

      لمن وجد عرف المعانی من اثر هذا

      القلم الّذی اذا تحرّک فاحت

      نسمة اللّه فيما سواه و اذا توقّف

 
ص ١٥٠

      ظهرت کينونة الاطمينان فی الامکان

      تعالی الرّحمن مظهر هذا الفضل

      العظيم * قل بما حمل الظّلم ظهر

      العدل فيما سواه و بما اقبل الذّلّة لاح

      عزّ اللّه بين العالمين * ( ١٥٩) حرّم عليکم

      حمل الات الحرب الّا حين الضّرورة

      و احلّ لکم لبس الحرير قد رفع اللّه

      عنکم حکم الحدّ فی اللّباس و اللّحی

     فضلاً من عنده انّه لهو الامر

 
ص ١٥١

      العليم * اعملوا ما لا تنکره العقول

      المستقيمة و لا تجعلوا انفسکم

      ملعب الجاهلين * طوبی لمن

      تزيّن بطراز الاداب و الاخلاق انّه

      ممّن نصر ربّه بالعمل الواضح

      المبين * (١٦٠) عمّروا ديار اللّه و بلاده

      ثمّ اذکروه فيها بترنّمات المقرّبين *

      انّما تعمر القلوب باللّسان کما تعمر

       البيوت و الدّيار باليد و اسباب اخر

 
ص ١٥٢

      قد قدّرنا لکلّ شیء سبباً من عندنا

      تمسّکوا به و توکّلوا علی الحکيم

      الخبير * (١٦١) طوبی لمن اقرّ باللّه و اياته

      و اعترف بانهّ لا يسئل عمّا يفعل هذه

      کلمة قد جعلها اللّه طراز العقآئد

      و اصلها و بها يقبل عمل العاملين *

      اجعلوا هذه الکلمة نصب عيونکم

      لئلّا تزلّکم اشارات المعرضين * (١٦٢) لو

      يحلّ ما حرّم فی ازل الازال او

 
ص ١٥٣

      بالعکس ليس لاحد ان يعترض عليه

      و الّذی توقّف فی اقلّ من ان انّه من

      المعتدين * (١٦٣) و الّذی ما فاز بهذا الاصل

      الاسنی و المقام الاعلی تحرّکه ارياح

      الشّبهات و تقلّبه مقالات المشرکين *

      من فاز بهذا الاصل قد فاز بالاستقامة

      الکبری حبّذا هذا المقام الابهی الّذی

      بذکره زيّن کلّ لوح منيع * کذلک

      يعلّمکم اللّه ما يخلّصکم عن الرّيب

 
ص ١٥٤

      و الحيرة و ينجّيکم فی الدّنيا و الاخرة انّه

      هو الغفور الکريم * هو الّذی

      ارسل الرّسل و انزل الکتب علی انّه

      لا اله الّا انا العزيز الحکيم * (١٦٤) يا ارض

      الکاف و الرّآء انّا نراک علی ما لا يحبّه

      اللّه و نری منک ما لا اطّلع به احد

      الّا اللّه العليم الخبير * و نجد ما يمرّ

      منک فی سرّ السّرّ عندنا علم کلّ

      شیء فی لوح مبين * لا تحزنی بذلک

 
ص ١٥٥

      سوف يظهر اللّه فيک اولی بأس

      شديد يذکروننی باستقامة لا تمنعهم

      اشارات العلمآء و لا تحجبهم شبهات

      المريبين * اولئک ينظرون اللّه باعينهم

      و ينصرونه بانفسهم الا انّهم من

      الرّاسخين * (١٦٥) يا معشر العلمآء لمّا نزّلت

      الايات و ظهرت البيّنات رأيناکم

      خلف الحجبات ان هذا الّا شیء

      عجاب * قد افتخرتم باسمی و غفلتم

 
ص ١٥٦

      عن نفسی اذ اتی الرّحمن بالحجّة

      و البرهان * انّا خرقنا الاحجاب ايّاکم

      ان تحجبوا النّاس بحجاب اخر کسّروا

      سلاسل الاوهام باسم مالک الانام

      و لا تکوننّ من الخادعين * اذا اقبلتم

      الی اللّه و دخلتم هذا الامر لا تفسدوا

      فيه و لا تقيسوا کتاب اللّه باهوآئکم

      هذا نصح اللّه من قبل و من بعد

      يشهد بذلک شهدآء اللّه و اصفيآئه

 
ص ١٥٧

      انّا کلّ له شاهدون * (١٦٦) اذکروا

      الشّيخ الّذی سمّی بمحمّد قبل حسن

      و کان من اعلم العلمآء فی عصره لمّا

      ظهر الحقّ اعرض عنه هو و امثاله

      و اقبل الی اللّه من ينقّی القمح

      و الشّعير * و کان يکتب علی زعمه

      احکام اللّه فی اللّيل و النّهار و لمّا اتی

      المختار ما نفعه حرف منها لو نفعه

      لم يعرض عن وجه به انارت وجوه

 
ص ١٥٨

      المقرّبين * لو امنتم باللّه حين ظهوره

      ما اعرض عنه النّاس و ما ورد علينا

      ما ترونه اليوم اتّقوا اللّه و لا تکوننّ

      من الغافلين * (١٦٧) ايّاکم ان تمنعکم

      الاسمآء عن مالکها او يحجبکم ذکر

      عن هذا الذّکر الحکيم * استعيذوا

      باللّه يا معشر العلمآء و لا تجعلوا انفسکم

      حجاباً بينی و بين خلقی کذلک يعظکم

      اللّه و يأمرکم بالعدل لئلّا تحبط اعمالکم

 
ص ١٥٩

      و انتم غافلون * انّ الّذی اعرض

      عن هذا الامر هل يقدر ان يثبت

      حقّاً فی الابداع لا و مالک الاختراع

      ولکنّ النّاس فی حجاب مبين * قل

      به اشرقت شمس الحجّة و لاح نيّر

      البرهان لمن فی الامکان اتّقوا اللّه يا

      اولی الابصار و لا تنکرون * ايّاکم

      ان يمنعکم ذکر النّبيّ عن هذا النّبأ

      الاعظم او الولاية عن ولاية اللّه

 
ص ١٦٠

      المهيمنة علی العالمين * قد خلق کلّ

      اسم بقوله و علّق کلّ امر بامره

      المبرم العزيز البديع * قل هذا يوم

      اللّه لا يذکر فيه الّا نفسه المهيمنة

      علی العالمين * هذا امر اضطرب

      منه ما عندکم من الاوهام و التّماثيل * (١٦٨)

      قد نری منکم من يأخذ الکتاب

      و يستدلّ به علی اللّه کما استدلّت

      کلّ ملّة بکتابها علی اللّه المهيمن

 
ص ١٦١

      القيّوم * قل تاللّه الحقّ لا تغنيکم

      اليوم کتب العالم و لا ما فيه من

      الصّحف الّا بهذا الکتاب الّذی

      ينطق فی قطب الابداع انّه لا اله

      الّا انا العليم الحکيم * (١٦٩) يا معشر

      العلمآء ايّاکم ان تکونوا سبب

      الاختلاف فی الاطراف کما کنتم

      علّة الاعراض فی اوّل الامر اجمعوا

       النّاس علی هذه الکلمة الّتی بها

 
ص ١٦٢

      صاحت الحصاة الملک للّه مطلع

      الايات کذلک يعظکم اللّه فضلاً

      من عنده انّه لهو الغفور الکريم * (١٧٠)

      اذکروا الکريم اذ دعوناه الی اللّه انّه

      استکبر بما اتّبع هواه بعد اذ ارسلنا

      اليه ما قرّت به عين البرهان فی

      الامکان و تمّت حجّة اللّه علی من فی

      السّموات و الارضين * انّا امرناه

      بالاقبال فضلاً من الغنيّ المتعال

 
ص ١٦٣

      انّه ولّی مدبراً الی ان اخذته زبانية

      العذاب عدلاً من اللّه انّا کنّا

      شاهدين * (١٧١) اخرقنّ الاحجاب علی

      شأن يسمع اهل الملکوت صوت

      خرقها هذا امراللّه من قبل و من

      بعد طوبی لمن عمل بما امر ويل

      للتّارکين * (١٧٢) انّا ما اردنا فی الملک الّا

      ظهور اللّه و سلطانه و کفی باللّه عليّ

      شهيداً * انّا ما اردنا فی الملکوت الّا

 
ص ١٦٤

      علوّ امراللّه و ثنآئه و کفی باللّه عليّ

      وکيلاً * انّا ما اردنا فی الجبروت الّا

      ذکر اللّه و ما نزّل من عنده و کفی باللّه

      معيناً * (١٧٣) طوبی لکم يا معشر العلمآء

      فی البهآء تاللّه انتم امواج البحر

      الاعظم و انجم سمآء الفضل و الوية

      النّصر بين السّموات و الارضين *

      انتم مطالع الاستقامة بين البريّة

      و مشارق البيان لمن فی الامکان

 
ص ١٦٥

      طوبی لمن اقبل اليکم ويل للمعرضين *

      ينبغی اليوم لمن شرب رحيق الحيوان

      من يد الطاف ربّه الرّحمن ان يکون

      نبّاضاً کالشّريان فی جسد الامکان

      ليتحرّک به العالم و کلّ عظم رميم * (١٧٤)

      يا اهل الانشآء اذا طارت الورقآء عن

      ايک الثّنآء و قصدت المقصد الاقصی

      الاخفی ارجعوا ما لا عرفتموه من

      الکتاب الی الفرع المنشعب من

 
ص ١٦٦

      هذا الاصل القويم * (١٧٥ ) يا قلم الاعلی

      تحرّک علی اللّوح باذن ربّک فاطر

      السّمآء ثمّ اذکر اذ اراد مطلع التّوحيد

      مکتب التّجريد لعلّ الاحرار يطّلعنّ

      علی قدر سمّ الابرة بما هو خلف

      الاستار من اسرار ربّک العزيز

      العلّام * قل انّا دخلنا مکتب

      المعانی و التّبيان حين غفلة من فی

      الامکان و شاهدنا ما انزله الرّحمن

 
ص ١٦٧

      و قبلنا ما اهداه لی من ايات اللّه

      المهيمن القيّوم * و سمعنا ما شهد به

      فی اللّوح انّا کنّا شاهدين * و اجبناه

      بامر من عندنا انّا کنّا امرين * (١٧٦) يا ملأ

      البيان انّا دخلنا مکتب اللّه اذ انتم

      راقدون * و لاحظنا اللّوح اذ انتم

      نآئمون * تاللّه الحقّ قد قرئناه قبل

      نزوله و انتم غافلون * قد احطنا

      الکتاب اذ کنتم فی الاصلاب هذا

 
ص ١٦٨

      ذکری علی قدرکم لا علی قدر اللّه

      يشهد بذلک ما فی علم اللّه لو انتم

      تعرفون * و يشهد بذلک لسان اللّه

      لو انتم تفقهون * تاللّه لو نکشف

      الحجاب انتم تنصعقون * (١٧٧) ايّاکم

      ان تجادلوا فی اللّه و امره انّه ظهر

      علی شأن احاط ما کان و ما يکون *

      لو نتکلّم فی هذا المقام بلسان اهل

      الملکوت لنقول قد خلق اللّه ذلک

 
ص ١٦٩

      المکتب قبل خلق السّموات و الارض

      و دخلنا فيه قبل ان يقترن الکاف

      برکنها النّون * هذا لسان عبادی

      فی ملکوتی تفکّروا فيما ينطق به لسان

      اهل جبروتی بما علّمناهم علماً من لدنّا

      و ما کان مستوراً فی علم اللّه و ما ينطق

      به لسان العظمة و الاقتدار فی مقامه

      المحمود * (١٧٨) ليس هذا امر تلعبون به

      باوهامکم و ليس هذا مقام يدخل

 
ص ١٧٠

      فيه کلّ جبان موهوم * تاللّه هذا

      مضمار المکاشفة و الانقطاع و ميدان

      المشاهدة و الارتفاع لا يجول فيه الّا

      فوارس الرّحمن الّذين نبذوا الامکان

      اولئک انصار اللّه فی الارض

      و مشارق الاقتدار بين العالمين * (١٧٩)

      ايّاکم ان يمنعکم ما فی البيان عن ربّکم

      الرّحمن تاللّه انّه قد نزّل لذکری لو

      انتم تعرفون * لا يجد منه المخلصون

 
ص ١٧١

       الّا عرف حبّی و اسمی المهيمن علی

       کلّ شاهد و مشهود * قل يا قوم

      توجّهوا الی ما نزّل من قلمی الاعلی

      ان وجدتم منه عرف اللّه لا تعترضوا

      عليه و لا تمنعوا انفسکم عن فضل

      اللّه و الطافه کذلک ينصحکم اللّه انّه

      لهو النّاصح العليم * (١٨٠) ما لا عرفتموه

      من البيان فاسئلوا اللّه ربّکم و ربّ

      ابآئکم الاوّلين * انّه لو يشآء يبيّن

 
ص ١٧٢

      لکم ما نزّل فيه و ما ستر فی بحر

     کلماته من لئالئ العلم و الحکمة انّه

     لهو المهيمن علی الاسمآء لا اله الّا هو

     المهيمن القيّوم * (١٨١) قد اضطرب النّظم

     من هذا النّظم الاعظم و اختلف

     التّرتيب بهذا البديع الّذی ما شهدت

     عين الابداع شبهه (١٨٢) اغتمسوا فی بحر

     بيانی لعلّ تطّلعون بما فيه من لئالئ

     الحکمة و الاسرار * ايّاکم ان توقّفوا

 
ص ١٧٣

      فی هذا الامر الّذی به ظهرت سلطنة

      اللّه و اقتداره اسرعوا اليه بوجوه بيضآء

      هذا دين اللّه من قبل و من بعد من

      اراد فليقبل و من لم يرد فانّ اللّه لغنيّ

      عن العالمين * (١٨٣) قل هذا لقسطاس

      الهدی لمن فی السّموات و الارض

      و البرهان الاعظم لو انتم تعرفون *

      قل به ثبت کلّ حجّة فی الاعصار

      لو انتم توقنون * قل به استغنی

 
ص ١٧٤

      کلّ فقير و تعلّم کلّ عالم و عرج

      من اراد الصّعود الی اللّه ايّاکم

      ان تختلفوا فيه کونوا کالجبال

      الرّواسخ فی امر ربّکم العزيز

      الودود * ( ١٨٤) قل يا مطلع الاعراض

      دع الاغماض ثمّ انطق بالحقّ بين

      الخلق تاللّه قد جرت دموعی علی

      خدودی بما اراک مقبلاً الی

      هواک و معرضاً عمّن خلقک و سوّاک

 
ص ١٧٥

      اذکر فضل مولاک اذ ربّيناک فی

      اللّيالی و الايّام لخدمة الامر اتّق

      اللّه و کن من التّائبين * هبنی

      اشتبه علی النّاس امرک هل يشتبه

      علی نفسک خف عن اللّه ثمّ

      اذکر اذ کنت قآئماً لدی العرش

      و کتبت ما القيناک من ايات

      اللّه المهيمن المقتدر القدير * ايّاک

      ان تمنعک الحميّة عن شطر الاحديّة

 
ص ١٧٦

      توجّه اليه و لا تخف من اعمالک

      انّه يغفر من يشآء بفضل من

      عنده لا اله الّا هو الغفور الکريم *

      انّما ننصحک لوجه اللّه ان اقبلت

      فلنفسک و ان اعرضت انّ ربّک

      غنيّ عنک و عن الّذين اتّبعوک

      بوهم مبين *  قد اخذ اللّه

      من اغواک فارجع اليه خاضعاً

      خاشعاً متذلّلاً انّه يکفّر عنک

 
ص ١٧٧

      سيّئاتک انّ ربّک لهو التّوّاب

      العزيز الرّحيم * (١٨٥) هذا نصح اللّه

      لو انت من السّامعين * هذا

      فضل اللّه لو انت من المقبلين *

      هذا ذکر اللّه لو انت من الشّاعرين *

      هذا کنز اللّه لو انت من العارفين * (١٨٦)

      هذا کتاب اصبح مصباح القدم

      للعالم و صراطه الاقوم بين

      العالمين * قل انّه لمطلع علم اللّه

 
ص ١٧٨

      لو انتم تعلمون * و مشرق اوامر

      اللّه لو انتم تعرفون * (١٨٧) لا تحملوا

      علی الحيوان ما يعجز عن حمله

      انّا نهيناکم عن ذلک نهياً عظيماً

      فی الکتاب کونوا مظاهر العدل

      و الانصاف بين السّموات و الارضين *(١٨٨)

      من قتل نفساً خطأً فله دية

      مسلّمة الی اهلها و هی مائة

      مثقال من الذّهب اعملوا بما

 
ص ١٧٩

      امرتم به فی اللّوح و لا تکوننّ

      من المتجاوزين * (١٨٩) يا اهل المجالس

      فی البلاد اختاروا لغة من اللّغات

      ليتکلّم بها من علی الارض

      و کذلک من الخطوط انّ اللّه

      يبيّن لکم ما ينفعکم و يغنيکم

      عن دونکم انّه لهو الفضّال العليم

      الخبير * هذا سبب الاتّحاد

      لو انتم تعلمون * و العلّة الکبری

 
ص ١٨٠

     للاتّفاق و التّمدّن لو انتم تشعرون *

     انّا جعلنا الامرين علامتين لبلوغ

     العالم الاوّل و هو الأسّ الاعظم

     نزّلناه فی الواح اخری و الثّانی

     نزّل فی هذا اللّوح البديع * (١٩٠)

     قد حرّم عليکم شرب الافيون

     انّا نهيناکم عن ذلک نهياً عظيماً فی

     الکتاب و الّذی شرب انّه ليس منّی

     * اتّقوا اللّه يا اولی الالباب *

                     ملحقاتی بر

          کتاب اقدس نازله از قلم اعلی

 
ص ٣٠

           توضيح مربوط به ملحقاتی بر کتاب اقدس

بعضی ازالواح مبارکه نازله ازقلم‌اعلی بعدازکتاب مستطاب اقدس

شامل مطالبی است که متمّم آن سفر جليل است .  عمده اين الواح

در (مجموعه الواح جمال اقدس ابهی که بعد از کتاب اقدس نازل

شده) طبع و نشر گرديده است . قسمتی از لوح اشراقات و صورت

صلات سه گانه مذکور در رساله (سؤال و جواب ) و صلات ميّت

مذکور در کتاب اقدس در اين بخش درج ميگردد.

 
ص ٣١

                   لوح اشراقات

                   اشراق هشتم

اين فقره از قلم اعلی دراين  حين مسطور و از کتاب اقدس  محسوب

امور ملّت معلّق است به رجال بيت عدل الهی ايشانند امناءاللّه بين

عباده ومطالع الامرفی بلاده.

يا حزب اللّه مربّی عالم  عدل است چه که دارای  دو رکن است

مجازات و مکافات واين دورکن دو چشمه اند ازبرای حيات اهل

عالم چونکه هر روز راامری وهرحين را حکمتی مقتضی لذاامور

به بيت عدل راجع تا آنچه را مصلحت وقت دانند معمول دارند

نفوسی که لوجه اللّه بر خدمت امر قيام نمايند ايشان ملهمند به

الهامات غيبی الهی برکل اطاعت لازم امور سياسيّه کل راجع است

به بيت عدل و عبادات بما انزله اللّه فی الکتاب.

يا اهل بهاء شما مشارق محبّت و مطالع عنايت الهی بوده وهستيد

لسان را به سب و لعن احدی ميالائيد و چشم را از آنچه لايق

نيست حفظ نمائيد آنچه را دارائيد بنمائيد اگر مقبول افتاد مقصود

حاصل و الّا تعرّض باطل ذروه بنفسه مقبلين الی اللّه المهيمن القيّوم

سبب  حزن مشويد تا چه رسد به فساد و نزاع اميد هست در ظلّ

سدره عنايت الهی تربيت شويد و بما اراده اللّه عامل گرديد همه

اوراق يک شجريد و قطره‌های يک بحر.

 
ص ٣٢

                     صلات کبير

 )         درهر ٢٤ ساعت يک بار ادا شود )

             هوالمنزل الغفور الرّحيم

للمصلّی ان يقوم مقبلاً الی اللّه واذا قام واستقرّ فی مقامه ينظر الی اليمين

والشّمال کمن ينتظر رحمة ربّه الرّحمن الرّحيم ثمّ يقول :

 يا اله الاسمآء و فاطر السّمآء اسئلک بمطالع  غيبک العليّ الابهی بان

تجعل صلوتی ناراً لتحرق  حجباتی الّتی  منعتنی عن  مشاهدة جمالک  و

نوراً يدلّنی الی بحر وصالک.

ثمّ يرفع يديه للقنوت للّه تبارک و تعالی و يقول :

 يا مقصود العالم و محبوب الامم ترانی  مقبلاً اليک منقطعاً عمّا

سواک  متمسّکاً بحبلک الّذی  بحرکته   تحرّکت  الممکنات . ای  ربّ

انا عبدک و ابن عبدک . اکون  حاضراً قائماً بين ايادی مشيّتک و

ارادتک  و ما اريد الّا رضآئک . اسئلک  ببحر  رحمتک  و  شمس

فضلک بان  تفعل  بعبدک ما تحبّ  و ترضی . و عزّتک المقدّسة  عن

الذّکر و الثّنآء کلّ ما يظهر من عندک  هو مقصود قلبی و محبوب

 
ص ٣٣

فؤادی الهی الهی لاتنظر الی آمالی و اعمالی بل الی ارادتک الّتی

احاطت السّموات  و الارض . و اسمک الاعظم  يا مالک  الامم ما

اردت الّا ما اردته و لا احبّ الا ما تحبّ .

ثمّ يسجد ويقول :

 سبحانک من ان توصف بوصف ما سواک اوتعرف بعرفان دونک .

ثمّ يقوم و يقول :

ای ربّ فاجعل صلوتی  کوثر الحيوان ليبقی به ذاتی بدوام سلطنتک و

يذکرک فی کلّ عالم من عوالمک .

ثم يرفع يديه للقنوت مرّة اخری و يقول :

 يا من فی فراقک ذابت القلوب و الاکباد و بنار حبّک اشتعل من فی

البلاد اسئلک باسمک الّذی به سخّرت الافاق  بان لا تمنعنی عمّا

عندک يا مالک  الرّقاب . ای  ربّ تری الغريب  سرع  الی  وطنه

الاعلی  ظلّ قباب  عظمتک و جوار رحمتک  و العاصی  قصد  بحر

غفرانک والذّليل بساط عزّک والفقير افق غنآئک . لک الامرفيما

تشآء. اشهد انّک انت المحمود فی فعلک  و المطاع فی  حکمک و

المختار فی امرک.

 
ص ٣٤

ثمّ يرفع يديه ويکبّر ثلث مرّات ثمّ ينحنی للرّکوع للّه تبارک وتعالی ويقول:

 يا الهی تری روحی مهتزّاً فی جوارحی و ارکانی شوقاً لعبادتک و

شغفاًلذکرک و ثنآئک و يشهد بما شهد به لسان امرک فی ملکوت

بيانک و جبروت  علمک . ای ربّ احبّ ان اسئلک  فی  هذا المقام

کلّ ما عندک لاثبات فقری  و اعلآء عطآئک  و غنآئک  و اظهار

عجزی وابراز قدرتک واقتدارک.

ثمّ يقوم ويرفع يديه للقنوت مرّة بعد اخری ويقول:

 لا اله الّا انت العزيز الوهّاب . لا اله الّا انت الحاکم فی المبدء و

المآب. الهی الهی  عفوک  شجّعنی  و رحمتک  قوّتنی  و ندآئک ايقظنی

و فضلک اقامنی و هدانی اليک  و الّا ما لی و شأنی لا قوم لدی باب

مدين قربک او اتوجّه الی الانوار المشرقة من افق سمآء ارادتک .ای

ربّ تری المسکين يقرع  باب فضلک  و الفانی  يريد  کوثر البقآء من

ايادی  جودک . لک  الامر فی  کلّ الاحوال  يا مولی  الاسمآء و لی

التّسليم و الرّضآء يا فاطر السّمآء.

ثمّ يرفع يديه ثلث مرّات ويقول :

 اللّه اعظم من کلّ عظيم .

 
ص ٣٥

ثمّ يسجد ويقول :

سبحانک من ان تصعد الی سمآء قربک اذکار المقرّبين او ان تصل

الی فنآء بابک طيور افئدة المخلصين . اشهد انّک  کنت مقدّساًعن

الصّفات و منزّهاً عن الاسمآء. لا اله الّا انت العليّ الابهی .

ثمّ يقعد و يقول :

 اشهد بما شهدت الاشيآء و الملأ الاعلی والجنّة العليا و عن ورائها

لسان العظمة من الافق الابهی انّک انت اللّه لا اله الّا انت و الّذی

ظهر انّه هو السّرّ المکنون و الرّمز المخزون الّذی  به اقترن  الکاف

برکنه النّون . اشهد انّه هو المسطور من القلم الاعلی والمذکور فی

کتب اللّه ربّ  العرش والثّری .

 

ثمّ يقوم مستقيماً ويقول:

 يا اله الوجود و مالک الغيب و الشّهود تری عبراتی و زفراتی وتسمع

ضجيجی  و صريخی  و حنين  فؤادی  . و  عزّتک  اجتراحاتی  ابعدتنی

عن التّقرّب اليک و جريراتی منعتنی  عن الورود فی  ساحة  قدسک .

ای  ربّ  حبّک اضنانی  و  هجرک  اهلکنی  و بعدک  احرقنی . اسئلک

بموطئ  قدميک  فی  هذا البيدآء و بلبّيک  لبّيک اصفيآئک  فی هذا

الفضآء و بنفحات  وحيک و نسمات  فجر ظهورک  بان تقدّر لی زيارة

جمالک والعمل بما فی کتابک.

 
ص ٣٦

ثمّ يکبّر ثلث مرّات ويرکع ويقول:

 لک الحمد يا الهی بما ايّدتنی علی  ذکرک و ثنآئک و عرّفتنی مشرق

اياتک و جعلتنی  خاضعاً لربوبيّتک و خاشعاً لالوهيّتک و معترفاً بما

نطق  به لسان عظمتک .

ثمّ يقوم و يقول :

 الهی الهی  عصيانی انقض  ظهری  و غفلتی اهلکتنی . کلّما اتفکّر

فی سوء عملی و حسن عملک يذوب  کبدی و يغلی الدّم فی  عروقی .

و جمالک يا مقصود العالم انّ الوجه يستحيی ان يتوجّه اليک وايادی

الرّجآء تخجل ان ترتفع  الی  سمآء کرمک . تری يا الهی  عبراتی

تمنعنی عن الذّکر و الثّنآء يا ربّ العرش و الثّری . اسئلک بايات

ملکوتک و اسرار جبروتک بان تعمل باوليآئک ما ينبغی  لجودک يا

مالک الوجود ويليق لفضلک يا سلطان الغيب والشّهود.

ثمّ يکبّر ثلث مرّات ويسجد و يقول :

لک الحمد يا الهنا بما انزلت لنا ما يقرّبنا اليک و يرزقنا کلّ خير

انزلته فی  کتبک و زبرک . ای  ربّ نسئلک  بان تحفظنا من  جنود

الظّنون و الاوهام . انّک انت العزيز العلّام .

 
ص ٣٧

ثمّ يرفع رأسه يقعد ويقول :

 اشهد يا الهی بما شهد به اصفيآئک و اعترف بما اعترف به اهل

الفردوس الاعلی و الجنّة العليا و الّذين  طافوا عرشک العظيم

الملک و الملکوت  لک يا اله العالمين .

 
ص ٣٨

                           صلات وسطی

 )                   در صبح و ظهر و شام ادا شود )

و من اراد ان يصلّی له ان يغسل يديه و فی حين الغسل يقول:

الهی قوّ يدی لتأخذ کتابک باستقامة لا تمنعها جنود العالم ثمّ

احفظها عن التّصرّف فيما لم يدخل فی ملکها . انّک انت المقتدر

القدير.

 وفی حين غسل الوجه يقول :

 ای ربّ وجّهت وجهی اليک . نوّره بانوار وجهک ثمّ احفظه عن التّوجّه

الی غيرک .

 و بعد له ان يقوم متوجّهاً الی القبلة ويقول :

 شهد اللّه انّه لا اله الّا هو. له الامر و الخلق . قد اظهر مشرق

الظّهور و مکلّم الطّور الّذی به انار الافق الاعلی  ونطقت سدرة

المنتهی و ارتفع النّدآء بين الارض و السّمآء قد اتی المالک الملک

والملکوت و العزّة و الجبروت للّه مولی الوری و مالک العرش و

الثّری .

 
ص ٣٩

ثمّ يرکع ويقول:

سبحانک عن ذکری وذکر دونی و وصفی و وصف من فی السّموات

والارضين .

ثمّ يقوم للقنوت ويقول :

يا الهی لا تخيّب من تشبّث بانامل الرّجآء باذيال رحمتک و فضلک

يا ارحم الرّاحمين .

 ثمّ يقعد ويقول:

 اشهد بوحدانيّتک و فردانيّتک و بانّک انت اللّه لا اله الّا انت. قد

اظهرت امرک و وفيت بعهدک و فتحت باب فضلک  علی من  فی

السّموات و الارضين . و الصّلوة و السّلام و التّکبير و البهآء علی

اوليآئک الّذين مامنعتهم شئونات الخلق عن الاقبال اليک و انفقوا ما

عندهم رجآء ما عندک. انّک انت الغفور الکريم .

 اگر نفسی مقام آيه کبيره شهد اللّه انّه لا اله الّا هو المهيمن القيّوم

قرائت نمايد کافی است و همچنين در قعود اشهد بوحدانيّتک و

فردانيّتک و بانّک انت اللّه لا اله الّا انت کافی است .

 
ص ٤٠

                    صلات صغير

        وصلات اخری حين زوال قرائت نمايد:

اشهد يا الهی بانّک خلقتنی لعرفانک و عبادتک . اشهد فی هذا

الحين بعجزی و قوّتک و ضعفی و اقتدارک و فقری و غنآئک. لا

اله الّا انت المهيمن القيّوم .

 
ص ٤١

                  صلات ميّت

               يقرء فی القنوت:

يا الهی هذا عبدک و ابن عبدک الّذی امن بک وباياتک و توجّه

اليک منقطعاً عن سواک. انّک انت ارحم الرّاحمين .اسئلک يا

غفّار الذّنوب و ستّار العيوب بان تعمل به ماينبغی لسمآء جودک و

بحر افضالک و تدخله فی جوار رحمتک الکبريَ الّتی سبقت الارض

والسّمآء لا اله الّا انت الغفور الکريم.

و بعد يشرع فی التّکبيرات :*

 فی الاوّل        انّا کلّ للّه عابدون

و فی الثّانی      انّا کلّ للّه ساجدون

و فی الثّالث      انّا کلّ للّه قانتون

و فی الرّابع      انّا کلّ للّه ذاکرون

و فی الخامس       انّا کلّ للّه شاکرون

و فی السّادس      انّا کلّ للّه صابرون

کلّ منهاتسع عشرة مرّة.

و فی الّنسآء يقول : هذه امتک و ابنة امتک الی اخر .

*( بعد از اداء هر تکبير (( اللّه ابهی )) بايد هر يک از اذکار شش گانه ١٩

مرتبه تلاوت شود . )

 
ص ٤٢

             رساله (سؤال و جواب)

   -١سؤال :  از عيد اعظم.

 جواب : اول عيد عصر ١٣ ماه دوم از اشهر بيان است . يوم

اول و تاسع و دوازدهم عيد اشتغال به امور حرام است .

  -٢سؤال : از عيد مولود.

 جواب : مولود اقدس ابهی اوّل فجر يوم دوم محرّم است و يوم

اول مولود مبشّر است و اين دو يک يوم محسوب شده عند اللّه.

  -٣سؤال : از آيتين.

 جواب : "للرّجال  انّا کُلٌّ للّه راضُون".   "للنّسآء انّا کلٌّ للّه

راضيات".

  -٤سؤال : اگر نفسی سفر کند و ميقات رجوع يعنی مدّت سفر را

معيّن ننمايد و مفقود الخبر و الاثر شود تکليف ضلع چيست.

 جواب : اگر امر کتاب اقدس را شنيده و ترک نموده ضلع يک

سال تمام تربّص نمايد و بعد اختيار با اوست در معروف يا

اتّخاذ زوج  و اگر شخص امر کتاب را نشنيده ضلع صبر نمايد

 
ص ٤٣

تا امر زوج او را خداوند ظاهر فرمايد و مقصد از معروف در

در اين مقام اصطبار است.

  -٥سؤال : از آيه مبارکه "انّا لمّا سمعنا ضجيج الذّرّيّات فی

الاصلاب زدنا ضعف ما لهم و نقصنا عن الاخری ".

 جواب : مواريث در کتاب الهی ٢٥٢٠ سهم شده که جامع کسور

تسعه باشد و اين عدد هفت قسمت می شود هر قسمتی به

صنفی از ورّاث می رسد چنانچه در کتاب مذکور است از جمله

کتاب طاء نُه شصت که عدد مقت ميشود مخصوص ذريّه

مشخّص  شده و معنی قوله تعالی "زدنا ضعف مالهم" يک مثل

آن بر آن افزودند عدد دو طاء ميشود و آنچه زياد شد از

سايرين کم می شود مثلاً نازل شده "و للازواج من کتاب الحآء

علی عدد التّآء و الفآء" يعنی هشت شصت که عدد تاء و فاء

می‌شود از برای ازواج مقدّر شده حال شصت و نصف شصت که

عدد ٩٠ می شود از ازواج کم شده و بر ذرّيه افزوده و همچنين

الی الاخر که عدد آنچه کم شد ٩ شصت می شود که بر ٩

شصت اول افزوده شده.

  -٦سؤال : از ميراث اخ يعنی اگر برادر از طرف مادر و پدر هر

 
ص ٤٤

دو باشد وارث است يا از يک طرف هم که باشد وارث است.

 جواب : اگر برادر از طرف اب باشد حقّ او علی ما ذکر فی

الکتاب به او می رسد و اگر از طرف اُمّ باشد ثلث حقّ او به

بيت العدل راجع است و دو ثلث به او و کذلک فی الاخت.

 -٧سؤال :  در باب ارث مقرّر شده که اگر ذرّيه موجود نباشد

حقوق ايشان به بيت العدل راجع است هر يک از ساير طبقات

هم هر گاه موجود نباشد مثل اب و امّ و يا اخ و اخت و معلّم

حقوق آنها راجع به بيت العدل است و يا قسم ديگر است.

 جواب : آيه مبارکه کافی است قوله تعالی "من مات و لم

يکن له ذرّيّه ترجع حقوقهم الی بيت العدل الخ  و الّذی له

ذرّيّة و لم يکن ما دونها عمّا حدّد فی الکتاب يرجع

الثّلثان ممّا ترکه الی الذّرّيّة و الثّلث الی بيت العدل الخ"

يعنی اگر کسی بميرد و ذرّيه نداشته باشد حقوق ذرّيه به

بيت العدل راجع است و اگر ذرّيه باشد و سايرين از ورّاث

نباشند دو ثلث از ميراث به ذرّيه می رسد و ثلث آخر به

بيت العدل راجع اين حکم در کُل و بعض هر دو جاری است

يعنی هر کدام از ساير ورّاث نباشند دو ثلث به ذريّه راجع و

ثلث به بيت عدل.

 
ص ٤٥

 -٨سؤال : از نصاب حقوق اللّه.

 جواب : نصاب حقوق اللّه ١٩ مثقال از ذهب است يعنی بعد از

بلوغ نقود به اين مقدار حقوق تعلّق می گيرد و امّا ساير اموال

بعد از بلوغ آن به اين مقام قيمةً لا عدداً و حقوق اللّه يک

مرتبه تعلّق می گيرد مثلاً شخصی مالک شد هزار مثقال از ذهب

را و حقوق آن را ادا نمود بر آن مال ديگر حقّ اللّه تعلّق

نمی گيرد مگر بر آنچه به تجارات و معاملات و غير هما بر آن

بيفزايد و به حدّ نصاب برسد يعنی منافع محصوله از آن در اين

صورت بما حکم به اللّه بايد عمل شود الّا اذ انتقل اصل المآل

الی يد اخری اذاً يتعلّق به الحقوق کما تعلّق اوّل مرّة در آن

وقت حقوق الهی بايد اخذ شود  نقطه اولی می فرمايد از بهاء

کلّ شیء که مالکند بايد حقوق اللّه را ادا نمايند  ولکن در اين

ظهور اعظم اسباب بيت و بيت مسکون را عفو نموديم يعنی

اسبابی که ما يحتاج به است.

 -٩سؤال : حقوق اللّه و ديون ميّت و تجهيز اسباب کدام مقدّم است.

 جواب : تجهيز مقدّم است بعد اداء ديون بعد اخذ حقوق اللّه و

اگر مال معادل ديون نباشد آنچه موجود است به مقتضای ديون

قليلاً و کثيراً قسمت شود.

 
ص ٤٦

  -١٠سؤال : در کتاب اقدس نهی از حلق رأس شده و در سوره

حجّ امر به آن.

جواب : جميع مأمورند به کتاب اقدس آنچه در آن نازل آن

است حکم الهی ما بين عباد و حلق رأس از قاصدين بيت عفو شده.

  -١١سؤال : اگر در ايّام اصطبار اقتران واقع شود و بعد ندامت حاصل

گردد آيا ايّام قبل از اقتران از ايّام اصطبار محسوب است و يا

آنکه سال را از سر گيرد و آيا بعد از طلاق تربّص لازم است

يا نه.

 جواب : اگر در ايّام اصطبار الفت بميان آيد حکم زواج ثابت

و بايد بحکم کتاب عمل شود و اگر ايّام اصطبار منتهی شود

و بما حکم به اللّه واقع گردد تربّص لازم نه و اقتران مرء با مرئه

در ايّام اصطبار حرام است و اگر کسی مرتکب شود بايد

استغفار کند و ١٩ مثقال ذهب به بيت العدل جزای عمل برساند.

 - ١٢سؤال : بعد از قرائت آيتين و اعطاء مهر اگر کره واقع شود

طلاق بدون اصطبار جايز است يا نه.

 
ص ٤٧

جواب : بعد از قرائت آيتين و اعطاء مهر قبل از قران اگر اراده

طلاق نمايد جايز است ايّام اصطبار لازم نه ولکن اخذ مهر از

مرئه جايز نه.

  -١٣سؤال : معلّق بودن امر تزويج به رضايت ابوين از طرف مرد و

زن هر دو لازم يا از يک طرف کافی است و در باکره و غيرها

يکسان است يا نه.

 جواب : تزويج معلّق است به رضايت پدر و مادر مرء و مرئه و

در باکره و دون آن فرقی نه.

  -١٤سؤال: در صلات امر به توجّه به سمت قبله نازل  در اذکار

توجّه به کدام سمت بايد کرد.

 جواب : در صلات حکم قبله ثابت و در اذکار حکم ما انزله

الرّحمن فی الفرقان جاری "اينما تولّوا فثمّ وجه اللّه".

  -١٥سؤال : از ذکر در مشرق الاذکار فی الاسحار.

 جواب : اگر چه در کتاب الهی ذکر اسحار شده ولکن در اسحار

و طلوع فجر و بعد از طلوع فجر الی طلوع آفتاب و دو ساعت

هم بعد از آن لدی اللّه مقبول است.

 
ص ٤٨

  -١٦سؤال : از حمل جنايز که می فرمايد به قدر مسافت يک ساعت

حمل شود آيا در برّ و بحر هر دو اين حکم جاری است يا نه.

 جواب : در برّ و بحر هر دو اين حکم جاری اگر چه ساعت

کشتی بخار باشد و يا ساعت سکّه حديد. مقصد مدّت يک

ساعت است ديگر به هر نحو باشد ولکن هر چه زودتر دفن

شود احب و اولی است.

  -١٧سؤال : در باب گم شده که بعد از يافتن چگونه معمول شود.

 جواب : اگر در شهر يافت شود يک بار منادی ندا کند و اخبار

دهد اگر صاحب آن يافت شد تسليم نمايد و الّا يک سنه صبر

کند اگر صاحب آن يافت شد آنچه مصروف منادی نموده اخذ

و مال را تسليم کند و اگر يک سنه گذشت و صاحبش معلوم

نشد در آن تصرّف نمايد و اگر گم شده از مصروف منادی کمتر

و يا مثل آن باشد پس از يافتن يک روز صبر کند اگر

صاحبش يافت نشد تصرّف نمايد. و اگر در صحرا يافته سه

روز صبر کند اگر صاحبش معلوم نشد تصرّف نمايد.

  -١٨سؤال : در باب وضو اگر شخصی مثلاً به حمّام رود و تمام

بدن را بشويد باز وضو بايد گرفت يا نه.

 
ص ٤٩

جواب : در هر حال بايد حکم وضو را مجری دارد.

  -١٩سؤال : اگر شخصی در خيال جلای وطن باشد بالفرض و اهل

او راضی نشود و منجر به طلاق گردد و ايّام تدارک سفر طول

کشد تا يک سنه آيا از ايّام اصطبار محسوب است و يا آنکه از

يوم مفارقت بايد حساب شود و يک سنه صبر نمايد.

 جواب : اصل حساب از يوم مفارقت است ولکن اگر قبل از

مسافرت به يک سال مفارقت نمايند و عرف محبّت متضوّع

نگردد طلاق واقع و الّا از يوم مسافرت حساب نمايد تا

انقضای يک سنه به شروطی که  در کتاب اقدس نازل شده.

  -٢٠سؤال : از بلوغ در تکاليف شرعيّه.

 جواب : بلوغ در سال پانزده است نساء و رجال در اين مقام

يکسان است.

  -٢١سؤال : از آيه مبارکه "فی الاسفار اذا نزلتم و استرحتم

المقام الامن مکان کلّ صلوة سجدة واحدة" .

 جواب : اين سجده قضای نمازی است که در اثنای حرکت و

مواقع نا امن فوت شده و اگر در وقت نمازی در جای امن

 
ص ٥٠

مستريح باشد بايد همان نماز  موقوت را به جای آورد و اين

حکم که در قضا نازل در سفر و حضر هر دو يکسان است.

  -٢٢سؤال : از تعيين سفر.

 جواب : تعيين سفر نه ساعت از قرار ساعت مصنوع و اگر

مسافر در جائی توقّف کند و معيّن باشد توقّف او تا يک شهر

بيان بايد صائم شود و اگر اقلّ از يک شهر باشد صوم بر او

نيست و اگر در بين شهر صوم وارد شود به جائی که يک شهر

بيانی در آن جا توقّف می نمايد بايد سه روز افطار کند و بعد

از آن ما بقی ايّام صوم را صائم شود و اگر به وطن خود رسد

که دائم الاقامه در آن جا بوده است بايد همان يوم اول ورود

صائم شود.

  -٢٣سؤال : از جزای زانی و زانيه.

 جواب : دفعه اولی ٩ مثقال ثانی ١٨ مثقال ثالث ٣٦ مثقال

الی آخر دو مقدار جزای سابق و مثقال نوزده نخود است

چنانچه در بيان نازل شده.

  -٢٤سؤال : از صيد.

 
ص ٥١

جواب : قوله تعالی " اذا ارسلتم الجوارح الخ " اقسام ديگر هم

در آن داخل است چون تفنگ و تير و غيرهما از هر نوع آلات

که به آن صيد می کنند ولکن اگر با دام صيد شود و تا وصول

به آن مرده باشد حرام است.

  -٢٥سؤال : از حجّ.

 جواب : حجّ يکی از دو بيت واجب ديگر بسته به ميل شخصی

است که عزيمت حجّ نموده.

  -٢٦سؤال : از مهر.

 جواب : در مهر اقتناع به درجه اولی مقصود از آن ١٩ مثقال

نقره است.

  -٢٧سؤال : از آيه مبارکه "و ان اتاها خبر الموت الخ".

 جواب : مراد از لبث اشهر معدودات ٩ ماه است.

  -٢٨سؤال : مجدّد از سهم ميراث معلّم  استفسار شده بود.

 جواب : اگر معلّم مرده باشد ثلث سهم او به بيت العدل راجع و

دو ثلث ديگر به ذرّيه ميّت نه معلّم.

 
ص ٥٢

  -٢٩سؤال : مجدّد از حجّ استفسار شده بود.

 جواب : حجّ بيت که بر رجال است بيت اعظم در بغداد و بيت

نقطه در شيراز مقصود است هر يک را که حجّ نمايند کافی

است هر کدام نزديکتر به هر بلد است اهل آن بلد آن را حجّ

نمايند.

  -٣٠سؤال : از آيه "من اتّخذ بکراً لخدمته لا بأس".

 جواب : محض از برای خدمت است چنانکه صغار و کبار ديگر

را اجرت می دهند برای خدمت و آن بکر هر وقت که خواهد

زوج اختيار کند اختيار با نفس اوست چه که خريدن اماء حرام

و زياده بر دو زوجه هم حرام است.

  -٣١سؤال : از آيه مبارکه "قد نهاکم اللّه عمّا عملتم بعد طلقات

ثلث".

 جواب : مقصود حکم قبل است که بايد ديگری آن را تزويج

نموده بعد بر او حلال شود در کتاب اقدس نهی از اين عمل نازل.

  -٣٢سؤال : از ارتفاع بيتين در مقامين و مقامات مستقرّ عرش.

 جواب : مقصود از بيتين بيت اعظم و بيت نقطه است و مقامات

ديگر به اختيار اهل آن بلد است هر بيتی را که محلّ استقرار

شده مرتفع نمايند يا يک بيت را اختيار کنند.

  -٣٣سؤال : مجدّد از ارث معلّم استفسار شده بود.

 جواب : اگر معلّم از غير اهل بهاء است ابداً ارث نمی برد و اگر

معلّم متعدّد باشد ميانشان بالسّويّه قسمت می شود و اگر معلّم

وفات نموده باشد به اولاد او ارث نمی رسد بلکه دو ثلث ارث

به اولاد صاحب مال و يک ثلث به بيت عدل راجع.

  -٣٤سؤال : از بيت مسکون که مخصوص اولاد ذکور است.

 جواب : اگر بيت مسکون متعدّد باشد اعلی و اشرف آن بيوت

مقصود است و مابقی مثل ساير اموال است که بايد بين کل

قسمت شود و هر يک از طبقات ورّاث که خارج از دين الهی

است حکمش حکم معدوم است وارث نمی برد.

  -٣٥سؤال : در باب نوروز.

 جواب : هر روز که شمس تحويل بحمل شود همان يوم عيد

است اگر چه يک دقيقه به غروب مانده باشد.

 
ص ٥٤

  -٣٦سؤال : اگر عيد مولود و يا مبعث در صيام واقع شود حکمش

چيست.

 جواب : اگر عيد مولود و يا مبعث در ايّام  صيام واقع شود حکم

صوم در آن يوم مرتفع است.

  -٣٧سؤال : در احکام الهيّه در باب ارث، دار مسکونه و البسه

مخصوصه را از برای ذکران ذرّيه مقرّر فرموده‌اند بيان شود که

اين حکم در مال اب است و يا در مال امّ هم همين حکم

جاری است.

 جواب : البسه مستعمله امّ ما بين بنات بالسّويّه قسمت شود و

ساير اشياء از ملک و حلی و البسه غير مستعمله کل از آن

قسمت می برند به قسمی که در کتاب اقدس نازل شده و در

صورت عدم وجود بنت جميع مال کما نزل فی الرّجال بايد

قسمت شود.

  -٣٨سؤال : در باب طلاق که بايد صبر شود يک سنه اگر رائحه

رضا و ميل بوزد از يک طرف و طرف ديگر نوزد چگونه است

حکم آن.

 جواب : حکم به رضايت طرفين در کتاب اقدس نازل اگر از

 
ص ٥٥

هر دو طرف رضايت نباشد اتّفاق واقع نه.

  -٣٩سؤال : در مهر ورقات هر گاه نقد و دفعة واحده نباشد به عنوان

قبض مجلس رد شود و دست به دست شود و بعد از امکان به

ضلع رد نمايد چگونه است.

 جواب : اذن به اين فقره از مصدر امر صادر.

  -٤٠سؤال : در مدّت اصطبار هر گاه متضوّع شود رائحه حبّ و باز

کراهت حاصل شود و در ظرف سنه گاه کراهت و گاه ميل و در

حالت کراهت سنه به آخر رسد  در اين صورت افتراق حاصل

است يا نه.

 جواب : در هر حال هر وقت کراهت واقع شود از يوم وقوع

ابتدای سنه اصطبار است و بايد سنه به آخر رسد.

  -٤١سؤال : دار مسکونه و البسه مخصوصه مخصوص ذرّيه ذکور است

"دون الاناث و الورّاث" هر گاه ذرّيه ذکور نباشد تکليف

چيست.

 جواب : قوله تعالی "من مات و لم يکن له ذرّيّة ترجع حقوقهم

الی بيت العدل". نظر به اين آيه مبارکه دار مسکونه و البسه

 
ص ٥٦

مخصوصه به بيت العدل راجع است.

  -٤٢سؤال : در کتاب اقدس حقوق اللّه نازل.  آيا بيت مسکون و

متروکات آن و مايحتاج جزو اموالی است که حقوق بر آن ثابت

ميشود يا نوع ديگر است.

 جواب : در احکام فارسيّه می فرمايد "در اين ظهور اعظم

اسباب بيت و بيت مسکون را عفو نموديم يعنی اسبابی که

مايحتاج به است".

  -٤٣سؤال : در باب نامزد کردن بنت قبل از بلوغ .

 جواب : حرمت آن از مصدر امر نازل و بيش از نود و پنج روز

قبل از نکاح ذکر وصلت حرام است.

  -٤٤سؤال : اگر بالفرض اموال شخصی صد تومان باشد و حقوق را

ادا نموده بعد در تجارت نقصان واقع شود و نصف اين مبلغ تلف

شود باز به تجارت به نصاب رسد حقوق بايد داد يا نه.

 جواب : در اين صورت حقوق بر آن تعلّق نميگيرد.

   -٤٥سؤال : اگر مبلغ معهود به کلّی بعد از اداء حقوق تلف شود و

 
ص ٥٧

دفعه ديگر از کسب و تجارت همين مبلغ حاصل شود حقوق

ثانی بايد داد يا نه.

 جواب : در اين صورت هم حقوق ثابت نه.

  -٤٦سؤال : از آيه مبارکه " کتب عليکم النّکاح" اين حکم واجب

است يا نه.

 جواب : واجب نه.

  -٤٧سؤال : اگر شخصی باکره را نکاح کرد و مهريّه را هم تسليم

کرد هنگام اقتران معلوم شد که باکره نيست آيا مصروف و

مهريّه بر می گردد يا نه و اگر به شرط باکره بودن نکاح شد آيا

فساد شرط سبب فساد مشروط ميشود يا نه.

 جواب : در اين صورت مصروف و مهريّه بر می گردد و فساد

شرط علّت فساد مشروط است ولکن اگر در اين مقام ستر و

عفو شامل شود عند اللّه سبب اجر عظيم است.

   -٤٨سؤال : "رقم عليکم الضّيافة" واجب است يا نه.

 جواب : واجب نه.

 
ص ٥٨

  -٤٩سؤال : از حدّ زنا و لواط و سارق و مقادير آن.

 جواب : تعيين مقادير حد به بيت العدل راجع است.

  -٥٠سؤال : از حلّيّت و حرمت نکاح اقارب.

 جواب : اين امور هم به امنای بيت العدل راجع است.

  -٥١سؤال : در باب وضو "من لم يجد المآء يذکر خمس مرّات

بسم اللّه الاطهر الاطهر" در شدّت سرما و يا جراحت يد و وجه

خواندن ذکر جايز است يا نه.

 جواب : در شدّت سرما به آب گرم و در وجود جراحت يد و

وجه و مانع آخر از قبيل اوجاع که استعمال آب مضرّ باشد

ذکر معهود را بدل وضو تلاوت نمايد.

  -٥٢سؤال : ذکر که در عوض صلات آيات نازل شده واجب است يا نه.

 جواب : واجب نه.

  -٥٣سؤال : در باب ارث مع وجود اخ و اخت ابی و امّی اخ و اخت

امّی هم سهم می برند يا نه.

 
ص ٥٩

جواب : سهم نمی برند.

  -٥٤سؤال :  قوله تعالی "انّ الّذی مات فی ايّام والده و له ذرّيّة

اولئک يرثون ما لابيهم". اگر دختر در ايّام پدر فوت شود

حکمش چيست.

 جواب : ميراث او به حکم کتاب به هفت سهم منقسم می‌شود.

  -٥٥سؤال : اگر ميّت زن باشد سهم زوجه به که راجع.

 جواب : سهم زوجه به زوج راجع.

  -٥٦سؤال : در باب کفن ميّت به پنج ثوب امر شده آيا مقصود از

اين پنج پنج پارچه است که در قبل معمول می شد و يا آنکه

مراد سرتاسری جوف هم است.

جواب : مقصود پنج پارچه است.

   -٥٧سؤال : آيات مُنزله بعضی با هم فرق دارد.

 جواب : بسياری از الواح نازل شد و همان صورت اوليّه من دون

مطابقه و مقابله باطراف رفته لذا حسب الامر به ملاحظه آنکه

معرضين را مجال اعتراض نماند مکرّر در ساحت اقدس قرائت

 
ص ٦٠

شد و قواعد قوم در آن اجرا گشت و حکمت ديگر چون در

قاعده جديده به حسب بيان حضرت مبشّر روح ما سواه فداه

قواعد بسيار وسيع ملاحظه شد لذا به جهت سهولت و اختصار

نازل شد آنچه با اکثر مطابق است .

   -٥٨سؤال : از آيه مبارکه "و فی الاسفار اذا نزلتم و استرحتم

المقام الامن مکان کلّ صلوة سجدة واحدة" قضای نمازی است

که به علّت عدم امنيت فوت شده يا به کلّی در سفر صلات

ساقط است و سجده بجای آن است.

 جواب : اگر وقت صلات برسد و امنيت نباشد بعد از وصول به

مکان امن هر قدر فوت شده به جای هر يک يک بار سجده

نمايد و بعد از سجده اخيره بر هيکل توحيد نشسته ذکر معهود

را قرائت نمايد.  در سفر اگر موقع امن باشد صلات ساقط نه.

  -٥٩سؤال : پس از نزول و استراحت هر گاه وقت صلات باشد

صلات معيّن است و يا بايد در عوض صلات سجده نمايد.

 جواب : جز در مواقع ناامن ترک صلات جايز نه.

  -٦٠سؤال : هر گاه سجده صلوات فائته متعدّد باشد تعدّد ذکر بعد

 
ص ٦١

از سجده لازم است يا نه.

 جواب : بعد از سجده اخيره خواندن ذکر معهود کافی است به

تعدّد سجده تعدّد ذکر لازم نه.

  -٦١سؤال : در حضر اگر صلات فوت شود عوض فائته سجده لازم

است يا نه.

 جواب : در جواب سؤالات قبل مرقوم اين حکم که در قضا نازل

در سفر و حضر هر دو يکسان است.

  -٦٢سؤال : هر گاه لاجل امر آخر وضو گرفته باشد و وقت صلات

مصادف شود همان وضو کافی است و يا تجديد لازم.

 جواب : همان وضو کافی است تجديد آن لازم نه.

  -٦٣سؤال : در کتاب اقدس صلات  ٩رکعت نازل که در زوال و

بکور و اصيل معمول رود و اين لوح صلات مخالف آن بنظر

آمده.

 جواب : آنچه در کتاب اقدس نازل صلات ديگر است ولکن

نظر به حکمت در سنين قبل بعض احکام کتاب اقدس که از

جمله آن صلات است در ورقه اخری مرقوم و آن ورقه مع آثار

 
ص ٦٢

مبارکه به جهت حفظ و ابقای آن به جهتی از جهات ارسال شده

بود و بعد اين صلوات ثلاث نازل.

  -٦٤سؤال : در تعيين وقت اتّکال به ساعت جايز است يا نه.

 جواب : اتّکال به ساعت جايز است.

  -٦٥سؤال : در ورقه صلات سه صلات نازل آيا هر سه واجب است يا نه.

 جواب : عمل يکی از اين صلوات ثلاث واجب هر کدام معمول

رود کافی است.

  -٦٦سؤال : وضوی بامداد در زوال مجری است و کذا وضوی زوال

از برای اصيل يا نه.

 جواب : وضو مربوط به نماز است در هر صلات بايد تجديد

شود.

  -٦٧سؤال : در صلات مبسوط که فرمايش رفته بايستد مقبلاً الی

اللّه چنين می نمايد که قبله لازم نباشد چنين است يا نه.

 جواب : مقصود قبله است.

 
ص ٦٣

  -٦٨سؤال : از آيه مبارکه "اتلوا آيات اللّه فی کلّ صباح و مسآء".

 جواب : مقصود جميع ما نزل من ملکوت البيان است.  شرط

اعظم ميل و محبّت نفوس مقدّسه است به تلاوت آيات.  اگر

يک آيه و يا يک کلمه به روح و ريحان  تلاوت شود بهتر است

از قرائت کتب متعدّده.

  -٦٩سؤال : آيا شخص می تواند در کتاب وصيّت از اموال خود

چيزی قرار بدهد که بعد از وفات او در امورات خيريّه صرف

شود به غير اداء حقوق اللّه و حقوق ناس يا آنکه جز مخارج

کفن و دفن و حمل نعش حقّی ندارد و ما بقی اموال کما فرض

اللّه به ورّاث ميرسد.

 جواب : انسان در مال خود مختار است اگر بر اداء حقوق

الهی موفّق شود و همچنين حقّ النّاس بر او نباشد آنچه

در کتاب وصيّت بنويسد و اقرار و اعتراف نمايد مقبول

بوده و هست. قد اذن اللّه له بان يفعل فيما ملّکه اللّه کيف يشآء.

  -٧٠سؤال : وضع خاتم که در کتاب اقدس نازل شده مخصوص  کبار

است يا صغار هم داخلند.

 
ص ٦٤

جواب : مخصوص کبار است و همچنين صلات ميّت آن هم

مخصوص کبار است.

  -٧١سؤال : در غير شهر علاء اگر نفسی خواسته باشد صائم شود

جايز است يا نه و اگر نذر و عهد کرده باشد که صائم شود

مجری و ممضی است يا نه.

 جواب : حکم صوم از همان قرار است که نازل شده ولکن اگر

نفسی عهد نمايد که للّه صائم شود به جهت قضاء حاجات و

دون آن بأسی نبوده و نيست ولکن حقّ جلّ جلاله دوست داشته

که عهد و نذر در اموری که منفعت آن به عباد اللّه می رسد واقع

شود.

  -٧٢سؤال : مجدّد سؤال شده دار مسکونه و البسه مخصوصه در

صورت عدم وجود ذکران از ذرّيه راجع به بيت العدل است يا

مثل ساير اموال تقسيم می شود.

 جواب : دو ثلث خانه و البسه مخصوصه به اناث از ذرّيه راجع و

ثلث الی بيت العدل الّذی جعله اللّه مخزن الامّة.

  -٧٣سؤال : هر گاه زمان اصطبار منقضی  شود و زوج از طلاق دادن

 
ص ٦٥

امتناع نمايد تکليف ضلع چيست.

 جواب : بعد از انقضای مدّت طلاق حاصل ولکن در ابتدا و

انتها شهود لازم که عند الحاجة گواهی دهند.

  -٧٤سؤال : از حدّ هرم.

 جواب : نزد اعراب اقصی الکبر و نزد اهل بهاء تجاوز از سبعين.

  -٧٥سؤال : از حدّ صوم مسافر پياده.

 جواب : حدّ آن دو ساعت مقرّر شده اگر بيشتر شود افطار جايز.

  -٧٦سؤال : از صوم نفوسی که در شهر صيام به اشغال شاقّه مشغولند.

 جواب : صيام نفوس مذکوره عفو شده ولکن در آن ايّام قناعت

و ستر لاجل احترام حکم اللّه و مقام صوم اولی و احبّ.

  -٧٧سؤال : با وضوی صلات تلاوت ذکر  ٩٥مرتبه اسم اعظم جايز

است يا نه.

 جواب : تجديد وضو لازم نه.

 
ص ٦٦

  -٧٨سؤال : در باب البسه و حلی که شخص از برای ضلع می گيرد

هرگاه متوفّی شود ما بين ورّاث قسمت می شود يا مخصوص

است بضلع.

 جواب : غير از البسه مستعمله هر چه باشد از حلی و غيره

راجع به زوج است مگر آنچه به اثبات معلوم شود به زوجه

بخشيده شده.

  -٧٩سؤال : از حدّ عدالت در مقامی که اثبات امر به شهادت

عدلين می شود.

 جواب : حدّ عدالت نيکوئی صيت است بين عباد و شهادت

عباد اللّه از هر حزبی لدی العرش مقبول.

  -٨٠سؤال : هر گاه شخص متوفّی حقوق اللّه يا حقّ النّاس بر ذمّه او

باشد از بيت مسکون و البسه مخصوصه و ساير اموال بالنّسبه

بايد ادا شود يا آنکه بيت و البسه مخصوص ذکران است و

ديون بايد از ساير اموال داده شود و هر گاه ساير ترکه وفا نکند

به ديون چگونه معمول شود.

 جواب : ديون و حقوق از ساير اموال داده شود و اگر اموال وفا

نکند از بيت مسکون و البسه مخصوصه ادا شود.

 
ص ٦٧

  -٨١سؤال : صلات ثالث را نشسته بايد به جا آورد يا ايستاده.

 جواب : القيام مع الخضوع اولی و احب.

  -٨٢سؤال : صلات اولی را که می فرمايد هر هنگام و هر وقت که

انسان در خود حالت اقبال و خضوع مشاهده نمايد به عمل

آورد در شب و روزی يک بار يا ازمنه ديگر حکمش چگونه است.

 جواب : در شب و روزی يک بار کافی است هذا ما نطق به

لسان الامر.

  -٨٣سؤال : از تعيين بکور و زوال و اصيل.

 جواب : حين اشراق الشّمس و الزّوال و الغروب و مهلت صلات

صبح الی زوال و من الزّوال الی الغروب و من الغروب الی

ساعتين الامر بيد اللّه صاحب الاسمين.

  -٨٤سؤال : قران با مشرکين جايز است يا نه.

 جواب : اخذ و عطا هر دو جايز هذا ما حکم به اللّه اذ استوی

علی عرش الفضل و الکرم.

 
ص ٦٨

  -٨٥سؤال : از وقت نماز ميّت قبل از دفن و يا بعد از آن و توجّه

به قبله لازم است يا نه.

 جواب : اداء صلات قبل از دفن و امّا القبلة "اينما تولّوا فثمّ وجه اللّه".

  -٨٦سؤال : در زوال که وقت دو نماز است يکی شهادت حين زوال

و يکی نماز ديگر که در زوال و بکور و آصال بايد کرده شود

اينهم دو وضو لازم دارد و يا آنکه در اين مورد مخصوص يک

وضو کافی است.

 جواب : تجديد لازم نه.

  -٨٧سؤال : در مهر اهل قری که فضّه تعيين شده به اعتبار زوج

است يا زوجه و يا هر دو و در صورت اختلاف که يکی شهری

و ديگری از قری باشد چه بايد کرد.

 جواب : مهر به اعتبار زوج است اگر از اهل مدن است  ذهب و

اگر از اهل قری است فضّه.

  -٨٨سؤال : ميزان شهری و دهاتی به چه حد است.  هر گاه شهری

هجرت به ده نمايد و يا دهاتی هجرت به شهر کند و قصد

 
ص ٦٩

توطّن نمايد حکمش چگونه است.  و کذلک محلّ تولّد ميزان

است يا نه.

 جواب : ميزان توطّن است هر جا وطن نمايد مطابق حکم کتاب

رفتار شود.

 - ٨٩سؤال : در الواح الهيّه نازل شده هر گاه کسی مالک شود معادل

نوزده مثقال ذهب را بايد حق اللّه را از آن ادا نمايد.  بيان شود

از نوزده چه قدر داده شود.

 جواب : حکم اللّه در صد نوزده معيّن شده از آن قرار حساب

نمايند معلوم می شود بر نوزده چه مقدار تعلّق ميگيرد.

   -٩٠سؤال : هر گاه مال از نوزده تجاوز نمايد بايد به نوزده ديگر

برسد يا بر زياده هم تعلّق می گيرد.

 جواب : هر چه بر نوزده بيفزايد حقوق تعلّق نمی گيرد الّا به

نوزده ديگر برسد.

  -٩١سؤال : از ماء بکر و حدّ مستعمل آن.

 جواب : آب قليل مثل يک کأس يا دو مقابل يا سه مقابل آن

دست و رو در آن شستن از مستعمل مذکور ولکن اگر به حدّ